Η νέα σκληρή δοκιμασία για την Ηλεία και οι βαθιές «ανάσες» που χρειάζονται επιχειρήσεις και επαγγελματίες
του Κώστα Λεβέντη,
Αντιπροέδρου Επιμελητηρίου Ηλείας.
Βαριά ασθενείς θα βγουν η τοπική κοινωνία και η επιχειρηματικότητα της Ηλείας από την υπαγωγή του νομού σε καθεστώς αυξημένης επιτήρησης που ισχύει από το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου λόγω της πανδημίας. Στο «ζύγι» των λοιμοξιωλόγων και της κυβέρνησης βάρυνε ιδιαίτερα η αύξηση των κρουσμάτων σε ορισμένες περιοχές, συμπαρασύροντας και τα υπόλοιπα τμήματα του νομού, εκτός των δήμων Ανδρίτσαινας – Κρεστένων και Αρχαίας Ολυμπίας. Κατά συνέπεια, το επόμενο διάστημα η οικονομική δραστηριότητα στο νομό μας θα μείνει ζωντανή μόνο με τις «τεχνητές αναπνοές» του click away και του click inside.
Έχει αποδειχθεί ότι αυτό το «υβριδικό» σύστημα λειτουργίας των καταστημάτων επ’ ουδενί μπορεί να υποκαταστήσει την κανονική λειτουργία της αγοράς. Όσο κι αν οι επιχειρηματίες και οι επαγγελματίες της Ηλείας λένε «καλύτερα να υπολειτουργούμε, παρά να μην λειτουργούμε καθόλου», ξέρουν ότι το ταμείο θα παραμείνει μείον ενώ οι αντοχές τους έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όρια συναγερμού και λήψης μέτρων έκτακτης ανάγκης.
Η κατάσταση στην Ηλεία είναι πλέον εξαιρετικά εύθραυστη τόσο από υγειονομικής όσο και από οικονομικής άποψης. Από τη μία πλευρά οι πολίτες του τόπου μας, παρά την μεγάλη τους κόπωσή από τα παρατεταμένα περιοριστικά μέτρα επί έναν ολόκληρο χρόνο, θα πρέπει να συμμορφωθούν σε ακόμη πιο αυστηρές οδηγίες, υπό το φόβο όχι μόνο του κορωνοιού, αλλά και των αυστηρών προστίμων για τυχόν παραβάσεις στις αγορές τους και στις ώρες που κυκλοφορούν στους δρόμους. Από την άλλη, οι επαγγελματίες καλούνται και αυτοί να πειθαρχήσουν, όπως εξ αρχής πράττουν, προστατεύοντας τη δημόσια υγεία, παρότι όμως πολλοί εξ αυτών είναι σφόδρα δυσαρεστημένοι από τα μέτρα στήριξης και ιδιαίτερα από τα ποσά που εισέπραξαν μέσω της τελευταίας Επιστρεπτέας Προκαταβολής. Το χειρότερο όλων είναι ότι δεν γνωρίζουν πότε αυτή η περιπέτεια θα λάβει τέλος και πως θα ξημερώσει η «επόμενη μέρα»
Είναι πασιφανές πως στην Ηλεία και παντού στην Ελλάδα ο επιχειρηματικός κόσμος χρειάζεται νέες, γενναίες κυβερνητικές πρωτοβουλίες, προκειμένου αφενός να πάρει «βαθιές» ανάσες μέχρι τουλάχιστον το Πάσχα που σύμφωνα με το ευνοϊκό σενάριο θα αρχίσει η επιστροφή στην κανονικότητα και, αφετέρου, να αρχίσει να «χτίζει» μέσα του θετική ψυχολογία για τους υπόλοιπους μήνες μίας ακόμη δύσκολης χρονιάς. Οι παρεμβάσεις αυτές από τα συναρμόδια υπουργεία πρέπει να υπερβαίνουν τα συνήθη, εδώ και ένα χρόνο, μέτρα και πέραν από τη στοχευμένη στήριξη στους περισσότερο πληττόμενους κλάδους, να απομακρύνουν αδικαιολόγητα βάρη και να αποκαθιστούν αδικίες.
Τέτοια μέτρα πολλαπλής αποτελεσματικότητας είναι: Πρώτον, η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, μέτρο μνημονιακό, «φύσει» άδικο και επιπλέον παράλογο να ισχύσει φέτος για επιχειρήσεις που έμειναν επί μήνες κλειστές ή λειτουργούσαν με αναιμικό τζίρο για όλο το 2020. Δεύτερον, η μετάθεση για το τέλος του έτους των εκκαθαρισμένων ασφαλιστικών εισφορών του έτους 2019, η πρώτη δόση των οποίων πρέπει, μετά την πρώτη παράταση προθεσμίας που έλαβε το φθινόπωρο, να καταβληθεί από χιλιάδες επαγγελματίες στις 31 Μαρτίου. Τρίτον η επίσπευση του μέτρου επιδότησης των παγίων δαπανών της επιχείρησης, με ένταξη σε αυτήν όλων των μηνιαίων εξόδων χωρίς εξαιρέσεις, ύστερα από λεπτομερή καταγραφή τους και διάλογο της κυβέρνησης με τους θεσμικούς εκπροσώπους κάθε κλάδου.
Στην Ηλεία υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα.
Είναι ώρα η Πολιτεία να αφουγκραστεί με ακόμη μεγαλύτερη ευαισθησία τον αδύναμο σφυγμό της επιχειρηματικής κοινότητας στην Ηλεία .Να λάβει σοβαρά υπόψη ,σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα και το βεβαρημένο οικονομικό παρελθόν των επιχειρήσεων , λόγω του επαχθούς βάρους των πυρόπληκτων σεισμόπληκτων κλπ δανείων αλλά και την αδυναμία πρόσβασης των περισσοτέρων Ηλειακών επιχειρήσεων (λόγω κόκκινων δανείων και εγγυήσεων του δημοσίου σε αυτά )στο τραπεζικό σύστημα . Να δράσει χωρίς χρονοτριβή, εκμεταλλευόμενη όλα τα δημοσιονομικά περιθώρια και να πιέσει περισσότερο τους ευρωπαίους εταίρους μας για νέα «εργαλεία» στήριξης της ρευστότητας της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας.
